












راز بقا: زول (Eryngos) یکی از گونههای گیاهی از تیره چتریان (Apiaceae) است که عمدتاً در نواحی غربی و مرکزی ایران رشد میکند.
به گزارش راز بقا، این گیاه علاوه بر زیبایی خاص ظاهری خود، از دیرباز در طب سنتی و کاربردهای دارویی نیز مورد توجه بوده است. گونه E. billardieri در اکوسیستمهای خشک، کوهستانی و نیمهخشک به خوبی رشد میکند و از نظر اکولوژیکی نقش مهمی در حفظ تنوع گیاهی این مناطق دارد.
برای مطالعه بیشتر بخوانید:
زنبق رشتی؛ بهترین روشهای کاشت و مراقبت از گل نارنجی جذاب و پرطرفدار باغهای ایران چیست؟
به گزارش راز بقا، زول گیاهی چندساله و علفی است که ارتفاع آن گاه تا ۶۰ سانتیمتر میرسد. ساقهها منشعب، شیاردار و اغلب به رنگ متمایل به آبی یا سبز مایل به خاکستری هستند. برگها سفت، خاردار و بهصورت قاعدهدار یا ساقهای رشد میکنند. گلها به شکل چترکهایی کوچک، آبی یا ارغوانی، در قسمت انتهایی ساقهها قرار دارند. میوه این گیاه خشک، دو بخشی و به رنگ قهوهای روشن است. خارهای محافظتی اطراف گلها، علاوه بر دفاع از گیاه، در شناسایی آن نیز نقش دارند.
به گزارش راز بقا، این گونه بومی ایران، عراق، ترکیه، افغانستان و بخشهایی از قفقاز است. در ایران، گیاه عمدتاً در استانهای کردستان، کرمانشاه، همدان، لرستان و آذربایجان رشد میکند. زول در ارتفاعات بین ۱۰۰۰ تا ۳۰۰۰ متر از سطح دریا، بر روی دامنههای خشک و سنگلاخی، مراتع کوهستانی و حاشیه جادههای کوهستانی یافت میشود. این گیاه به دلیل مقاومت بالا در برابر خشکی و خاکهای فقیر، به عنوان گونهای مقاوم در برابر تغییرات اقلیمی شناخته میشود.
به گزارش راز بقا، در طب سنتی ایران، از زول برای درمان بیماریهایی مانند مشکلات کلیوی، عفونتهای مجاری ادراری، دردهای عضلانی و تقویت قوای جنسی استفاده میشده است. ریشه و برگهای گیاه دارای ترکیباتی، چون ساپونینها، فلاونوئیدها و تاننها هستند که اثرات ضد التهابی، ادرارآور و ضدعفونیکننده دارند.
همچنین برخی مطالعات جدید بر روی عصاره این گیاه نشان دادهاند که میتواند خواص آنتیاکسیدانی و ضد سرطانی نیز داشته باشد، هرچند تحقیقات بیشتری در این زمینه لازم است. در برخی مناطق محلی نیز از این گیاه به عنوان علوفهی دام یا در ترکیب با سایر گیاهان دارویی در دمنوشها استفاده میشود.