کد خبر: ۷۵۰
18 فروردين 1403
15:09

مغز آلبرت انیشتین از مغز یک نئاندرتال کوچک‌تر بود!

مغز آلبرت انیشتین از مغز یک نئاندرتال کوچک‌تر بود!
پس چه چیزی ما را متمایز می‌کند؟ شاید این «آگاهی» است که ما را متمایز می‌کند. اما سگ‌ها و گربه‌ها نیز مطمئناً مثل ما آگاه هستند؛ آن‌ها ما را به عنوان یک فرد می‌شناسند، همانطور که ما آن‌ها را می‌شناسیم.

راز بقا: همیشه از یک سوال مهم طفره رفته‌ایم، که می‌توان گفت مهم‌ترین سوال است. اساسا انسانیت چیست؟

مردم تمایل دارند تصور کنند که چیزی وجود دارد که ما را اساساً از سایر حیوانات متمایز می‌کند. برای مثال، بیشتر مردم فکر می‌کنند که فروش، پختن یا خوردن یک گاو اشکالی ندارد، اما این کار را با قصابی کردن آن حیوان یکی نمی‌دانند. این می‌تواند از نظر ما انسانیت باشد. به عنوان یک جامعه، ما نمایش شامپانزه‌ها و گوریل‌ها را در قفس تحمل می‌کنیم، اما از در قفس قرار دادنِ دیگر انسان‌ها ناراحت می‌شویم. به همین ترتیب، ما می‌توانیم به یک مغازه برویم و یک توله سگ یا بچه گربه بخریم، اما نه یک بچه!

به گزارش راز بقا، قوانین برای ما و دیگر گونه‌های زنده زمین متفاوت است. حتی فعالان سرسخت حقوق حیوانات از حقوق حیوانات برای حیوانات دفاع می‌کنند نه حقوق بشر. هیچ کس پیشنهاد نمی‌دهد که به میمون‌ها حق رای دادن یا کاندیداتوری را بدهند. ما ذاتاً خود را در یک سطح اخلاقی و معنوی متفاوت می‌بینیم. ما ممکن است حیوان خانگی مرده خود را دفن کنیم، اما انتظار نداریم که روح سگ ما را تعقیب کند، یا گربه‌ای را که در بهشت منتظر است، بیابیم.

+ پیشنهاد: مغز انسان در حال بزرگ‌تر شدن است!

مغز آلبرت انیشتین از مغز یک نئاندرتال کوچک‌تر بود!

کلمه انسانیت به معنای مراقبت و دلسوزی نسبت به یکدیگر است، اما مسلماً این یک ویژگی پستانداران است، نه انسانی. یک گربه مادر از بچه گربه هایش مراقبت می‌کند و یک سگ، شاید بیشتر از هر انسان دیگری، ارباب خود را دوست دارد. نهنگ‌های قاتل و فیل‌ها پیوند‌های خانوادگی مادام العمر را تشکیل می‌دهند. اورکا‌ها برای گوساله‌های مرده‌شان غصه می‌خورند و فیل‌ها در حال بازدید از بقایای همراهان مرده‌شان دیده می‌شوند. زندگی و روابط عاطفی مختص ما نیست.

پس چه چیزی ما را متمایز می‌کند؟ شاید این «آگاهی» است که ما را متمایز می‌کند. اما سگ‌ها و گربه‌ها نیز مطمئناً مثل ما آگاه هستند؛ آن‌ها ما را به عنوان یک فرد می‌شناسند، همانطور که ما آن‌ها را می‌شناسیم. آن‌ها آنقدر ما را درک می‌کنند تا بفهمند چگونه باید ما را وادار کنند که به آن‌ها غذا بدهیم، یا اجازه دهیم از در بیرون بروند - یا حتی زمانی که روز بدی را سپری کرده‌ایم، همراه ما باشند. اگر این آگاهی نیست، چیست؟

ممکن است به مغز بزرگ‌مان اشاره کنیم که ما را متمایز می‌کند، اما آیا این ما را انسان می‌کند؟ گونه‌ای از دلفین‌ها هستند که مغزشان تا حدودی بزرگ‌تر از ماست. مغز فیل‌ها سه برابر مغز ماست. مغز اورکا، چهار بار و مکغز نهنگ‌های اسپرم پنج بار از ما بزرگتر است. اندازه مغز در انسان نیز متفاوت است.

آلبرت انیشتین مغز نسبتاً کوچکی داشت (کوچکتر از نئاندرتال‌های معمولی، دنیسووا‌ها یا هومو رودزینسیس) آیا او کمتر انسان بود؟ بنابراین چیزی غیر از اندازه مغز باید از ما انسان بسازد!

ادامه این مطلب را اینجا بخوانید.

برچسب ها :
انسان تکامل
خواندنی‌ها
ارسال نظر
علم و کیهان