بز توگنبرگ؛ بز سوئیسی که ماشین تولید شیر است و دو برابر یک گاو شیر می‌دهد

رازبقا: بز توگنبرگ (Toggenburg Goat)، قدیمی‌ترین نژاد بز شناخته‌شده، معمولاً برای تولید شیر پرورش داده می‌شود. این بز‌های سوئیسی که از اندازه کوچکتری برخوردارند، انتخابی عالی برای مزرعه‌داران هستند، زیرا نسبت به برخی نژاد‌های دیگر بز‌های شیری، به غذای کمتری نیاز دارند و شیر بیش‌تری تولید می‌کنند.

به گزارش رازبقا، این بز‌های شیری در آب و هوای سرد بسیار مقاوم هستند. اگر به دنبال بز شیری با تولید زیاد هستید، توگنبرگ ممکن است انتخاب مناسبی برای مزرعه شما باشد.

تاریخچه نژاد بز توگنبرگ

نژاد توگنبرگ از سوئیس و در دره توگنبرگ به وجود آمد، که نام آن نیز از همین‌جا گرفته شده است. این بز‌ها از تلاقی بز‌های محلی قهوه‌ای رنگ با بز‌های سفید آپنزلی و سیاه مایل به قهوه‌ای از روستا‌های همسایه ایجاد شدند. پرورش‌دهندگان می‌خواستند نژادی بسازند که ظاهری منحصر به فرد و خاص به منطقه خود داشته باشد.

به دلیل تولید زیاد، مقاومت و خلق و خوی خوب، این نژاد در سرتاسر اروپا گسترش یافت. در نهایت، این نژاد در قرن هجدهم به بریتانیا و در قرن نوزدهم به ایالات متحده صادر شد.

ویژگی‌ها و ظاهر نژاد توگنبرگ

بز‌های توگنبرگ بز‌هایی با اندازه متوسط هستند. وزن نر‌ها بین ۶۸ تا ۹۰ کیلو‌گرم و وزن ماده‌ها بین ۵۰ تا ۶۰ کیلو‌گرم است. ماده‌های این نژاد معمولاً ۸۰ سانتی‌متر قد دارند، در حالی که نر‌ها به حدود ۹۵ سانتی‌متر ارتفاع می‌رسند.

بز‌های توگنبرگ معمولاً دارای ریش هستند و بدن آن‌ها رنگی یکنواخت که می‌تواند از قهوه‌ای روشن تا قهوه‌ای تیره متغیر باشد. آن‌ها خطوط سفیدی دارند که از طول صورت بر روی هر چشم تا نوک پوزه کشیده شده است. بدن آن‌ها نیز دارای علامت‌های سفیدی متنوعی است.

به گزارش راز بقا گوش‌های آن‌ها معمولاً سفید با یک نقطه تیره در وسط هستند. پا‌های بز‌های توگنبرگ نیز سفید است و دمی کوتاه دارند که در هر طرف آن مثلثی از رنگ سفید وجود دارد.

برخی از بز‌های توگنبرگ شاخ دارند، اما بیشتر آن‌ها بدون شاخ هستند. در صورت وجود شاخ، آن‌ها راست و بلند خواهند بود.

کاربرد بز توگنبرگ

به‌طور کلی، بز‌های توگنبرگ به عنوان بز‌های شیری پرورش داده می‌شوند. شیر بز توگنبرگ کم چرب است و برای نوشیدن خوب است، اما برای پنیرسازی یا تهیه کره مناسب نیست.

این بز‌ها مقدار بسیار زیادی شیر تولید می‌کنند، بنابراین از این لحاظ به‌عنوان نژاد خوبی برای تولید شیر محسوب می‌شوند. نر‌های عقیم‌شده (وِترها) نیز گوشت مناسبی دارند.

گاهی اوقات افراد یک بز توگنبرگ را با یک نژاد گوشتی سنتی، مانند بز بوره، تلاقی می‌دهند. به گزارش راز بقا نر‌های حاصل از این تلاقی به‌خوبی عضلانی هستند و برای تهیه گوشت مناسب هستند. ماده‌های این تلاقی‌ها نیز شیر خوبی می‌دهند و بچه‌هایی به دنیا می‌آورند که می‌توانند به‌عنوان حیوانات گوشتی خوب باشند. این نژاد‌های ترکیبی حیوانات دوکاره‌ای هستند.

تغذیه بز‌های توگنبرگ

تمام بز‌ها علف می‌خورند، این حیوانات حتی خار‌ها و پیچک سمی را نیز می‌خورند. اگر مزارع شما نیمه سایه‌دار یا پر از بوته باشد، این مکان‌های ایده‌آلی برای چرا کردن بز‌ها هستند.

در تابستان، حدود نیم‌هکتار برای هر بز باید کافی باشد. بهتر است این مرتع دارای مخلوطی از علف‌ها، علف‌های هرز، بوته‌ها، خار‌ها و درختان باشد.

بز‌های بالغ توگنبرگ در زمستان به ۱.۵ کیلوگرم کاه در روز نیاز دارند. به گزارش رازبقا اگر ماده‌های توگنبرگ شما در حال شیر دادن هستند، ممکن است تا ۳ کیلوگرم کاه در روز نیاز داشته باشند. مقدار مصرف ممکن است در شرایط سخت زمستانی کمی افزایش یابد، زیرا برای گرم ماندن به غذای بیشتری نیاز دارند.

برای مطالعه بیشتر بخوانید:

بز تِدی؛ بز مشهور پاکستانی با گوش‌های دراز که نماد خوشبختی است و صاحبش را ثروتمند می‌کند!

بز ماخی چینی؛ بز پاکستانی معروف به «زنبور عسل» که بزرگترین پستان جهان را دارد

نر‌های بز توگنبرگ، بچه‌ها و ماده‌ها تنها به دو مشت غله در روز به‌عنوان میان‌وعده نیاز دارند. بیشتر تغذیه آن‌ها باید از چرا و نشخوار تأمین شود.

تولید مثل بز‌های توگنبرگ

یک بز نر توگنبرگ در یک سال می‌تواند با ۲۵ تا ۳۵ ماده جفت‌گیری کند. او در حدود ۴ تا ۸ ماهگی به بلوغ جنسی می‌رسد. اطمینان حاصل کنید که بز‌های نر جوان را از ماده‌ها جدا نگه دارید، زیرا ممکن است قبل از اینکه آماده باشند، با آن‌ها جفت‌گیری کنند. در حالی که ماده‌های بز‌های توگنبرگ ممکن است از ۷ تا ۱۰ ماهگی آماده جفت‌گیری باشند.

به گزارش راز بقا بز‌های توگنبرگ دوره بارداری طولانی‌تری نسبت به بسیاری از نژاد‌های دیگر دارند. بسیاری از بز‌ها به مدت ۱۵۰ روز باردار هستند، اما بز‌های توگنبرگ معمولاً حدود ۱۶۰ روز باردار می‌مانند. ماده‌ها ممکن است یک یا دو بچه به دنیا بیاورند. اگر دو بچه داشته باشند، معمولاً یکی از آن‌ها نر و دیگری ماده است.