خبر هولناک برای ساکنان زمین؛ نابودگر زمین و منظومه شمسی مشخص شد

راز بقا: بر اساس تحقیقات انجام شده توسط دانشمندان، جاذبه عظیم ستارگان کوتوله سفید متراکم که تمام سوخت خود را سوزانده اند، اجسام سیاره‌ای کوچکتر را از هم می‌پاشاند. این پایان جهان است، اما نه آن‌طور که ما آن را می‌فهمیم.

به گزارش راز بقا، دانشمندان دانشگاه وارویک و سایر دانشگاه‌ها تأثیر کوتوله‌های سفید – ستارگانی که تمام سوخت خود را سوزانده‌اند - روی منظومه‌های سیاره‌ای مانند منظومه شمسی خودمان بررسی کرده‌اند.

وقتی سیارک‌ها، قمر‌ها و سیارات به کوتوله‌های سفید نزدیک می‌شوند، جاذبه عظیم آن‌ها این اجرام سیاره‌ای کوچک را به قطعات کوچک‌تر و کوچک‌تر می‌شکند، و این‌قدر این برخورد ادامه پیدا می‌کند که در نهایت آن‌ها را به غبار تبدیل می‌کنند.

در حالی که محققان گفتند زمین احتمالاً توسط ستاره میزبان ما، خورشید، قبل از اینکه به یک کوتوله سفید تبدیل شود، بلعیده می‌شود، بقیه منظومه شمسی ما، از جمله سیارک‌های بین مریخ و مشتری، و همچنین قمر‌های مشتری، در نهایت ممکن است توسط خورشیدی که به یک کوتوله سفید تبدیل شده تکه تکه شوند. 

دکتر «آمورنرات آنگورویجویت» از دانشگاه نارِسوان تایلند، که این مطالعه را رهبری می‌کرد، گفت: «تحقیقات قبلی نشان داده بود که وقتی سیارک ها، قمر‌ها و سیارات به کوتوله‌های سفید نزدیک می‌شوند، جاذبه عظیم این ستارگان این اجسام کوچک سیاره‌ای را به قطعات کوچکتر و کوچکتر تبدیل می‌کند.»

برخورد بین این قطعات در نهایت آن‌ها را به غبار تبدیل می‌کند و در نهایت به داخل کوتوله سفید می‌افتند. این موضوع محققان را قادر می‌سازد تا تعیین کنند که اجسام سیاره‌ای اصلی از چه نوع ماده‌ای ساخته شده اند.

پروفسور «بوریس گانسیک» از دپارتمان فیزیک دانشگاه وارویک می‌گوید: «این واقعیت ساده که ما می‌توانیم بقایای سیارک‌ها، شاید قمر‌ها یا حتی سیارات را که هر چند ساعت یک‌بار دور یک کوتوله سفید می‌چرخند، شناسایی کنیم، بسیار شگفت‌انگیز است. اما مطالعه ما نشان می‌دهد که رفتار این سیستم‌ها می‌تواند به سرعت و در عرض چند سال تکامل یابد».

وی در ادامه می‌گوید: «اگرچه فکر می‌کنیم به لحاظ مطالعاتی در مسیر درستی قرار داریم، اما سرنوشت این سیستم‌ها بسیار پیچیده‌تر از آن چیزی است که ما تصور می‌کردیم».

در تحقیق جدید، دانشمندان تغییرات در روشنایی ستارگان را به مدت ۱۷ سال بررسی کردند و چگونگی اختلال در این اجسام را روشن کردند. آن‌ها روی سه کوتوله سفید مختلف تمرکز کردند که همه رفتار‌های متفاوتی داشتند.

اولین کوتوله سفید مورد مطالعه - معروف به ZTF J۰۳۲۸ – ۱۲۱۹ در چند سال گذشته ثابت و «خوش رفتار» به نظر می‌رسید، اما نویسندگان شواهدی از یک رویداد فاجعه بار بزرگ در حدود سال ۲۰۱۰ پیدا کردند.

ستاره دیگر معروف به ZTF J۰۹۲۳+۴۲۳۶ هر دو ماه یکبار به طور نامنظمی کم نور می‌شود و در طول این حالت‌های کم نورتر، قبل از درخشش دوباره، تغییرات آشفته‌ای را در مقیاس‌های زمانی چند دقیقه نشان می‌دهد.

سومین کوتوله سفید مورد تجزیه و تحلیل یعنی WD ۱۱۴۵+۰۱۷ که توسط موسسه فناوری ماساچوست در سال ۲۰۱۵ نشان داده شده بود رفتاری نزدیک به پیش‌بینی‌های تئوریک دارد یعنی با تغییرات گسترده در تعداد، شکل‌ها و عمق عبور ستاره‌ها از کنار یکدیگر. به شکل عجیبی در این مطالعه اخیر، عبور ستاره‌ها اکنون کاملاً از بین رفته اند.

«گانسیک» می‌گوید: «به طور کلی، این سیستم آرام آرام روشن‌تر می‌شود، زیرا غبار تولید شده در اثر برخورد‌های فاجعه‌بار در سال ۲۰۱۵ پراکنده می‌شود. ماهیت غیرقابل پیش‌بینی این عبور‌ها می‌تواند ستاره‌شناسان را دیوانه کند؛ یک دقیقه آنجا هستند، لحظه‌ای دیگر می‌روند. این امر به محیط آشفته‌ای که آن‌ها در آن هستند اشاره می‌کند.»

وقتی از «گانسیک»، در مورد سرنوشت منظومه شمسی سؤال شد، گفت: «خبر غم انگیز این است که زمین احتمالاً توسط خورشید در حال انبساط، قبل از اینکه به یک کوتوله سفید تبدیل شود، بلعیده خواهد شد».

برای بقیه منظومه شمسی، برخی از سیارک‌هایی که بین مریخ و مشتری قرار دارند، و شاید برخی از قمر‌های مشتری ممکن است از جای خود خارج شوند و به اندازه کافی به کوتوله سفید نهایی نزدیک شوند تا فرآیند خرد شدن که ما بررسی کرده‌ایم انجام شود».