












راز بقا: کابرالس (Cabrales) یکی از معروفترین و تندترین پنیرهای اسپانیاست که از دامنههای سبز و کوهستانی منطقهی آستوریاس در شمال کشور سرچشمه میگیرد.
به گزارش راز بقا، این پنیر با طعم تند و نافذ، رگههای آبیرنگ و رایحهای قوی شناخته میشود و چیزی فراتر از یک خوراکی ساده است. کابرالس نماد فرهنگی مردم آستوریاس و نتیجه قرنها سنت دامداری در این منطقه است. این پنیر دارای نشان مبدأ کنترلشده (PDO) در اتحادیه اروپاست و فقط در چند روستای خاص آستوریاس و با روشهای سنتی قابل تولید است.
به گزارش راز بقا، یکی از ویژگیهای منحصربهفرد پنیر کابرالس، نوع شیری است که در تولید آن به کار میرود. این پنیر بهصورت سنتی با شیر خام تولید میشود که معمولاً ترکیبی از شیر گاو بز و گوسفند است. همین ترکیب باعث ایجاد طعمی پیچیده و چندلایه در این پنیر میشود.
نژادهای دامهایی که شیر آنها در تولید کابرالس استفاده میشود عبارتاند از:
گاو: نژاد آستوریانا دِ لوس بایِس (Asturiana de los Valles) که بومی منطقه آستوریاس است و شیری غنی و خامهای تولید میکند.
بز: نژادهای مورسیانو-گرانادینا (Murciano-Granadina) و گاهی آلپینا (Alpina) بهکار میروند که شیر آنها طعمی تیز و تند دارد.
گوسفند: نژادهای بومی شمال اسپانیا همچون لاچا (Lacha) و کارانسانا (Carranzana) که شیری چرب و خوشطعم دارند و قوام خوبی به پنیر میدهند.
گرچه برخی تولیدکنندگان صنعتی از شیر گاو بهتنهایی استفاده میکنند، اما بهترین و ارزشمندترین نمونههای کابرالس معمولاً از ترکیب چند نوع شیر و توسط تولیدکنندگان محلی تهیه میشوند.
به گزارش راز بقا، پس از شکلگیری دلمه و اضافهکردن نمک، پنیر کابرالس برای رسیدن به غارهای سنگآهکی طبیعی در ارتفاعات کوههای پیکوس دِ اروپا منتقل میشود. این غارها دارای دمای ثابت بین ۷ تا ۱۳ درجه سانتیگراد و رطوبت بسیار بالای۹۰ درصد هستند، که شرایطی ایدهآل برای رشد کپک فراهم میکنند؛ همان کپکی که رگههای آبی - سبز در پنیر ایجاد میکند.
دورهی کهنهسازی معمولاً بین دو تا شش ماه طول میکشد، اما برخی پنیرها بیشتر هم میمانند تا طعمی قویتر و تندتر پیدا کنند. نتیجه، پنیری نیمهنرم تا نرم است با بافتی خامهای و طعمی که از تُند و تیز تا بسیار سوزاننده متغیر است، بسته به نوع شیر و مدت زمان رسیدن.
به گزارش راز بقا، کابرالس فقط یک پنیر نیست، بلکه بخشی از هویت فرهنگی مردم آستوریاس است. هر چرخ پنیر در فویل آلومینیومی (در گذشته در برگ درخت چنار پیچیده میشد) بستهبندی شده و دارای برچسب تأیید PDO است.
در آشپزی محلی، از این پنیر برای تهیهی سسهای قوی (مثلاً روی گوشت کبابی یا غذاهای دریایی)، همراه با نان روستایی یا در کنار سایدر آستوریایی استفاده میشود. چون طعم قویای دارد، حتی مقدار کمی از آن میتواند یک غذا را متحول کند.
به گزارش راز بقا، پنیر کابرالس، بهویژه نمونههای تولیدشده بهصورت سنتی و دستی، به دلیل فرآیند تولید دشوار و محدود بودن منطقهی تولید، میتواند قیمتهای بسیار بالایی داشته باشد.
در سالهای اخیر، این پنیر بهخاطر رکوردشکنی در حراجها شهرت جهانی یافته است. در سال ۲۰۲۳، یک چرخ پنیر کابرالس (معادل ۲ تا ۳ کیلوگرم) با قیمتی بیش از ۳۰ هزار یورو یعنی حدود ۲ میلیارد و ۷۰۰ میلیون تومان فروخته شد و به یکی از گرانترین پنیرهای جهان تبدیل شد.
اگرچه قیمت معمول آن یعنی پنیری که در صنعت تولید میشود بین ۳۰ تا ۶۰ یورو بهازای هر کیلوگرم است، اما نمونههای خاص با ترکیب شیرهای نادر یا کهنهسازی طولانیمدت، در فروشگاههای لوکس و جشنوارههای بینالمللی با قیمتهای گزاف عرضه میشوند.