طوطی دریایی اطلس؛ پرنده معروف به «دلقک دریا» که تا عمق ۶۰ متری آب شیرجه می‌زند و استاد شکار کردن ماهی‌ست

راز بقا: طوطی دریایی اطلس (Atlantic puffin) یکی از نمادین‌ترین پرندگان دریایی اقیانوس اطلس شمالی است که به خاطر منقار رنگارنگ، حالت ایستادن شبیه به پنگوئن و ظاهر بانمکش شناخته می‌شود. 

به گزارش راز بقا، این پرنده که اغلب با لقب «دلقک دریا» یاد می‌شود، فراتر از چهره‌ای خنده‌دار است؛ او داستان زندگی پرماجرایی شامل پرواز‌های جسورانه، شیرجه‌های عمیق، مهاجرت‌های طولانی و ساختار اجتماعی پیچیده دارد. از سواحل شرقی کانادا گرفته تا شمال اروپا، طوطی دریایی اطلس دل پرنده‌شناسان، گردشگران و طبیعت‌دوستان را برده است. 

زیستگاه و پراکندگی جغرافیایی

به گزارش راز بقا، طوطی دریایی اطلس بومی سواحل سرد اقیانوس اطلس شمالی است. کلونی‌های تولیدمثل آن از شمال‌شرقی ایالات متحده و کانادا تا ایسلند، نروژ و جزایر بریتانیا امتداد دارد. ایسلند با داشتن بیش از ۶۰ درصد جمعیت جهانی پافین‌ها یا همان طوطی دریایی اطلس، بزرگ‌ترین جمعیت این پرنده را در خود جای داده است. 

طوطی‌های دریایی معمولاً در شکاف‌های صخره‌ای یا سوراخ‌هایی در دامنه‌های سبز جزایر دورافتاده لانه می‌سازند. این کلونی‌ها در فصل تولیدمثل، معمولاً از آوریل تا اوت، به طرز چشمگیری فعال می‌شوند. پس از آن، طوطی‌های دریایی باقی سال را در دریا زندگی می‌کنند و تا فصل بعد دیگر به خشکی بازنمی‌گردند. ردیابی ماهواره‌ای نشان داده که آنها هزاران کیلومتر مهاجرت می‌کنند و اغلب در اقیانوس باز زمستان‌گذرانی می‌کنند.

تغذیه و مهارت در شیرجه‌زدن

به گزارش راز بقا، با وجود بدن تپل و راه رفتن خنده‌دارشان، این پرندگان شکارچیانی ماهر و چابک در زیر آب هستند. غذای اصلی آنها را ماهی‌های کوچک مانند شاه‌ماهی، شن‌ماهی و کپِلین تشکیل می‌دهد. طوطی‌های دریایی با استفاده از بال‌های خود در آب «پرواز» می‌کنند و مانند پنگوئن‌ها تا عمق حدود ۶۰ متری شیرجه می‌زنند و تا ۳۰ ثانیه زیر آب باقی می‌مانند. 

برای مطالعه بیشتر بخوانید:

قرقاول طلایی؛ زیبا‌ترین پرنده دنیا که به ققنوس چین معروف است و می‌شود درخانه پرورش داد

گاویا یا لون؛ پرنده ۳۰ میلیون ساله که نمی‌تواند راه برود و صدایش شبیه ناله ارواح است

یکی از ویژگی‌های شگفت‌انگیز این پرنده‌های بانمک توانایی حمل چندین ماهی به طور همزمان در منقار است. آنها با استفاده از زبان خاص و مفصل بالایی منقار، می‌توانند ماهی‌ها را به صورت افقی نگه دارند و همچنان به شکار ادامه دهند. برخی از آنها بیش از ۱۰ ماهی را در یک نوبت به لانه می‌برند؛ مهارتی حیاتی برای تغذیه جوجه‌شان. 

جفت‌گیری، لانه‌سازی و ارتباطات

به گزارش راز بقا، طوطی‌های دریایی اطلس تک‌همسر هستند و معمولاً هر سال به جفت و لانه‌ی قبلی خود بازمی‌گردند. هر جفت یک سوراخ جدید حفر می‌کند یا از سوراخ قدیمی استفاده کرده و آن را با علف، پر یا جلبک می‌پوشاند. آنها تنها یک تخم در هر فصل می‌گذارند و هر دو والد به نوبت آن را گرم کرده و جوجه را تغذیه می‌کنند. 

طوطی‌های دریایی از طریق صدا و حرکات بدنی با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند. هرچند در دریا اغلب بی‌صدا هستند، ولی در لانه‌هایشان صدای غرغر و ناله تولید می‌کنند. آنها با حرکت سر و برخورد دادن منقارها، روابط جفتی خود را تقویت کرده و اختلافات را حل می‌کنند.

عجیب‌ترین ویژگی‌های طوطی دریایی اطلس

به گزارش راز بقا، طوطی دریایی اطلس پر از شگفتی است و برخی ویژگی‌های آن واقعاً عجیب و خاص‌اند: 

درخشش ماورای‌بنفش منقار: منقار این پرندگان زیر نور فرابنفش می‌درخشد. دانشمندان بر این باورند که این ویژگی به جذب جفت کمک می‌کند، اگرچه هنوز کاملاً اثبات نشده است.

پوشش ضدآب: پر‌های طوطی دریایی به‌شدت متراکم و چرب هستند و مانند بارانی طبیعی عمل می‌کنند که آنها را در برابر باد و آب دریا مقاوم می‌سازند.

دید دوگانه در هوا و آب: طوطی‌های دریایی می‌توانند به‌سرعت دید خود را از هوا به آب و بالعکس تنظیم کنند، قابلیتی که در میان پرندگان بسیار نادر است. 

جوجه‌هایی با نام بامزه: جوجه طوطی دریایی به‌طور رسمی «پافلینگ» (puffling) نام دارد؛ یکی از بامزه‌ترین نام‌ها در دنیای جانوران. 

فرود‌های فاجعه‌بار: با اینکه پروازشان عالی است، ولی در فرود آمدن اغلب ناشی‌اند و به صخره یا حتی یکدیگر برخورد می‌کنند. 

منقار تغییررنگ‌دهنده: پس از فصل جفت‌گیری، لایه‌ی رنگی منقار می‌ریزد و ظاهری کمرنگ و خاکستری به خود می‌گیرد؛ پدیده‌ای نادر در بین پرندگان.

به گزارش راز بقا، طوطی دریایی اطلس ترکیبی از زیبایی، عجیب‌بودن و انطباق حیرت‌انگیز با طبیعت است؛ یک شگفتی واقعی در جهان پرندگان.