چه کسی اولین لباس را اختراع کرد؛ آیا انسان‌های اولیه همیشه لخت بودند؟

«چه کسی لباس را اختراع کرد؟» این یکی از آن سوالات درخشانی است که کودکان می‌پرسند، قبل از این‌که یاد بگیرند چیز‌های بزرگی که در مورد آن‌ها تعجب می‌کنیم، به ندرت پاسخ‌های ساده‌ای دارند.

راز بقا: ما چیز‌های زیادی در مورد اختراع لباس می‌دانیم. بسیاری از بازسازی‌های تلویزیونی و تصاویر کتاب‌های مربوط به عصر حجر (پارینه سنگی) واقعاً در این‌باره صادق نیستند.

به گزارش راز بقا، مردم در ۲۰۰۰۰ سال پیش، سوزن‌هایی استخوانی احتمالاً برای دوختن پوست حیوانات می‌ساختند؛ مانند هزاران مهره عاج و دندان روباه که بدن دختر و پسری را پوشانده بود که در حدود ۲۸۰۰۰ سال در سونگیر روسیه دفن شده بودند.

جدا از کلیشه‌هایی درباره غارنشینی، لباس‌های عصر حجر فقط پوست حیوانات نبودند. ما از دهه ۱۹۹۰ می‌دانستیم که مردم در آن زمان پارچه می‌بافدند، که نمونه‌هایش در جمهوری چک کشف شد. اگرچه ما در واقع نمی‌دانیم که این‌ها برای لباس استفاده می‌شدند یا نه، اما تنوع در سبک‌های بافت نشان‌دهنده یک سنت طولانی است. در غار “Dzudzuana” در جورجیا، الیاف گیاهی ریسیده شده ۳۰۰۰۰ ساله پیدا شد که رنگ هم شده بودند: صورتی، سیاه و آبی فیروزه‌ای!

اما در مورد لباس در زمان‌های کهن‌تر چطور؟ (چراکه ۳۰۰۰۰ سال پیش در تکامل انسان واقعا قدیمی نبوده است) اولین مدگرایان چه کسانی بودند؟ مردم هنوز نمی‌دانند که اقوام نزدیک ما، نئاندرتال‌ها، چه چیزی پوشیده بودند.

نئاندرتال‌ها مدت زمان بسیار طولانی را در اروپا زندگی می‌کردند. در آن زمان دمای هوای بسیار سرد و یخبندان بود. تحقیقات در مورد چگونگی حفظ دمای بدن پستانداران حتی در بخش‌های گرم‌تر آخرین عصر یخبندان نشان داده‌اند که بدون شک آن‌ها به پوشش‌های مناسب بدن نیاز داشتند.

مطالعه دیگری به بررسی لباس‌های شکارچی-گردآورندگان امروزی با توجه به آب و هوای محلی پرداخت و مدلی ساخت که پیش‌بینی می‌کرد نئاندرتال‌ها برای گرم‌ماندن چه لباسی می‌پوشیده‌اند. نتایج این مطالعه نشان داد که نئاندرتال‌ها برای مقابله بهتر با سرما، باید حداقل ۸۰ درصد از بدن خود را در دوره‌های سرد می‌پوشاندند، به ویژه دست‌ها و پاهایشان را.

شواهدی فیزیکی وجود دارد که به طور شگفت‌انگیزی نشان می‌دهد نئاندرتال‌ها بیش از ۱۰۰۰۰۰ سال پیش پوست حیوانات را دباغی می‌کردند.

یک ابزار سنگی کشف شده در آلمان، همراه با تکه‌هایی از مواد آلی چسبیده به آن وجود دارد که نشان می‌دهد نئاندرتال‌ها از پوست برای ساختن چرم استفاده می‌کرده‌اند.

اگرچه این ابزار‌های سنگی فاقد سوزن‌های ظریفی بودند که بعد‌ها یافت شد، اما نئاندرتال‌ها برای دوخت چرم خود به این سوزن‌ها نیاز نداشتند، زیرا توانایی آن‌ها در ساخت ابزار‌های سنگی و چوبی پیشرفته بود.